scholastykom, jak i dla tych, którzy, jak Zdziechowski, zbliżali się do Kanta poprzez Schopenhauera i filozofię Wschodu.<br> Zestawiony ze strukturą umysłową okresu 1918-1939 Zdziechowski jest gruntownie anachroniczny. Najbardziej anachroniczne jest jego zamyślenie nad &#132;bólem istnienia"18, wyrażane w zdaniach, które dla nowych pokoleń nic nie znaczą - tak są mgliste i tak obce wszelkiej ostrożności w atakowaniu ostatecznych, największych spraw. Dzieli nas od niego to samo, co dzieli nas od Hymnów Kasprowicza, Próchna Berenta czy utworów Tadeusza Micińskiego - a co na pewno nie da się pokrótce określić. Chociaż bardziej czytelny od autorów Młodej Polski, ma tę samą co oni zachłanność