i realną pomoc. Przyjęty w Locarno polsko-francuski traktat gwarancyjny, mimo swej nazwy, takiej pomocy nie gwarantował (zob. s. 401­402). W dalszych fazach prac nad projektem układu regionalnego rozwijano i precyzowano zastosowania ogólnych rozwiązań wynikających z Paktu Ligi Narodów w systemie bezpieczeństwa regionalnego. W grę wchodziło określenie rozmiaru pomocy międzynarodowej w granicach regionu, przyjęcie zasady automatycznego zastosowania sankcji wojskowych i blokady ekonomicznej w razie zaistnienia agresji, utworzenie systemu kontroli zobowiązań w zakresie rozbrojenia - zgodnie z planem redukcji zbrojeń w ramach regionu.<br>Teza regionalizmu bezpieczeństwa została zasadniczo przyjęta przez Komisję Przygotowawczą do Komisji Rozbrojeniowej w formie uchwały proponującej badania, czy specjalna