na tę samą część układu recepcyjnego i o możliwości zaliczenia ich do tej samej klasy substancji zapachowych. Konsekwencją tego powinno być sumowanie zapachów A i B w mieszaninie A+B.<br>Inna metoda badań węchowych interakcji składników mieszanin odorantów polega na określaniu zależności zapachu mieszanin modelowych od ich składu. Badania zapachu mieszanin acetonu, octanu etylu i kwasu octowego zostały wykonane przez Kośmider w roku 1991 . Na rysunku 5.5 przedstawiono wybrane spośród wyników badań wpływu składu mieszanin na charakter ich zapachu. Przykład dotyczy trzech próbek powietrza w różnym stopniu zanieczyszczonego mieszaniną dwóch związków: kwasu octowego (KO) i acetonu (AC). Stosunek obu zanieczyszczeń