odprawiano w miejscach naturalnych, uznawanych za<br>święte, i w ten sposób wyróżnionych z przestrzeni profanum. Takimi<br>sanktuariami były zwykle miejsca odznaczające się w pejzażu czymś<br>szczególnym. Zaraz wrócimy do tej sprawy, a tymczasem przypomnijmy, że<br>człowiek owego czasu objęcie i zagospodarowanie terenu rozpoczynał od<br>ustalenia miejsc świętych. Uważano je za mieszkanie bóstwa lub ducha,<br>którego pomoc była niezbędna w procesie kolonizacji. W miarę rozwoju<br>form duchowości oraz sztuki budownictwa - niektóre uświęcone miejsca<br>honorowano specjalnymi budowlami.<br> Powstające świątynie były częścią procesu scalania wierzeń<br>religijnych. A równocześnie wzbogacały hierarchie świętości. Bo w<br>tradycji zachowały się miejsca czczone wcześniej, obecnie pominięte w<br>awansach. Pozostały