chce; nikt nie ma nad nią mundu, nie może być zatem mowy o naruszeniu uprawnień mundoalda, wobec czego roszczenie do zapłaty za faidę i anagrip jest bezpodstawne. Liutprand zastosował do szczególnej sytuacji mieszanego małżeństwa ogólną normę zawartą w 204 rozdziale edyktu Rotariego i przy okazji sformułował explicite to, co Rotari milcząco zakładał. Oba człony dualizmu prawnego występują tu w pełnym świetle. Również edykt Rotariego, odczytany według tego klucza, świadczy więc o współistnieniu w królestwie dwóch wielkich, odrębnych wspólnot etniczno-prawnych: Longobardów i Rzymian.<br>W kodyfikacjach Liutpranda widoczna jest szczególna troska o zachowanie tego dualizmu. Wobec coraz częstszego poświadczania pisemnymi dokumentami prywatnych