a nawet wszystkich wód globu i jednej kropli naraz. Ale jej opisywanie siebie, zwłaszcza siebie - poetki, ma charakter minimalistyczny i zawsze autoironiczny. Z wiersza Możliwości: <br>&lt;gap&gt;<br> Sama poezja to dla Szymborskiej coś, co nie poddaje się łatwej klasyfikacji. Czym jest poezja? Oto "odpowiedź" z wiersza Niektórzy lubią poezję: <br>&lt;gap&gt;<br> W każdym razie, mimo że w wierszach Szymborskiej trafiają się sny, jej podstawową rzeczywistością jest wszechobecna jawa, od której w żaden sposób nie da się uciec. Rzeczywistość rzeczy małych i śmiesznych zmieszanych z wielkimi i tragicznymi "pragnie być wypowiedziana" jako ciągłość wypadków: <br>&lt;gap&gt;<br> Poezja Szymborskiej to poezja filozoficzna. Ale nie ma tu mentora i ucznia. Każdy