Usłyszałem głośne złorzeczenie Zenobii, która obdarzała Sebastiana obraźliwymi epitetami, a potem zapuściła silnik swego straszliwie jazgoczącego motocykla. Klucząc między drzewami odjechała z okropnym hałasem; nie raczyła nawet powiedzieć nam "do widzenia".<br>Kasia wylazła z jałowców i zagwizdała na psa. Zbliżyłem się do Hildy i skłoniwszy się, powiedziałem:<br>- Przepraszam, że byłem mimowolnym świadkiem rozmowy z panem Klausem. Wydaje mi się, że mógłbym się okazać pani pomocnym...<br>Obrzuciła mnie spojrzeniem pełnym pogardy.<br>- Mimowolnym świadkiem rozmowy - powtórzyła z drwiną. - Niech pan powie od razu, że podsłuchiwaliście. To bardzo brzydkie, proszę pana.<br>I odwróciwszy się plecami, pomaszerowała przesieką, mijając Sebastiana, który zrezygnował z gonitwy za