i branżowej działalności gospodarczej (MP nr 28, poz. 124). Na podstawie tej uchwały koordynacja branżowa odbywała się niezależnie od przynależności organizacyjnej przedsiębiorstw oraz formy własności, co oznaczało, że do wykonywania planowych zadań społeczno-gospodarczych wciągnięte zostały - oprócz przedsiębiorstw państwowych - również przedsiębiorstwa spółdzielcze i komunalne, a także większe zakłady rzemieślnicze. Właściwy minister wyznaczał tzw. jednostkę wiodącą w danej branży (możliwe było też grupowanie branżowo-terenowe), która uzyskiwała - przede wszystkim poprzez stosowanie prawa powielaczowego - szerokie możliwości oddziaływania na poszczególne podmioty gospodarcze.<br>W drugiej połowie lat siedemdziesiątych, po 25 latach totalnego zawłaszczania przez państwo sfery gospodarki i nieustannego głoszenia ideologicznie uzasadnianej wyższości przedsiębiorstw państwowych