szybko. Kiedy się wyprostował - Mariuszka na działce już nie było. Czmychnął Marcuś! Czmychnął bez śladu. Chłopiec uśmiechnął się do oficera. Przypalił &lt;orig&gt;kazbeka&lt;/&gt;.<br>- &lt;foreign&gt;Wied' ty nie starik&lt;/&gt;... - odezwał się oficer. - &lt;foreign&gt;A takoj stich tiebie ponrawiłsia... Czudiesno. A drugije stichi znajesz?&lt;/&gt;<br>- &lt;foreign&gt;Da... "Mister Twister, bywszyj minister, władielec zawodow, gaziet, parachodow, rieszył objechat' mir..."&lt;/&gt;<br>- &lt;foreign&gt;Bros'&lt;/&gt; - powiedział oficer. I raptem: - &lt;foreign&gt;Ty, poczemu takoj... Poczemu tak biespakoiszsia!&lt;/&gt;<br>- &lt;foreign&gt;Nie znaju&lt;/&gt;... - wybąknął zaskoczony chłopiec.<br>- &lt;foreign&gt;Niczewo, niczewo... Nie biespakojsia&lt;/&gt;... - powiedział oficer. - &lt;foreign&gt;Mołodoj ty, wojewat' nie pajdiosz&lt;/&gt;... - odwrócił twarz do okna i patrzył w siąpiący deszcz, ale teraz mógł sobie patrzeć do woli, chyba że tego narwańca, Mariuszka, coś podkusi