pycha. <name type="tit">Ryszard III</> Oliviera rozpoczyna się od obrazu złotej korony unoszącej się na błękitnym tle, i tak też się kończy: korona ulatuje z rąk para koronującego na polu bitwy zwycięskiego króla, ulatuje więc i zawisa w lazurze wieńcząc w ten sposób filmowe dzieło. Olivier w sposób dość prostoduszny zdemaskował typ mitologii shakespeare'owskiej. Nie ma tragedii bez mitu, bez niewzruszalnego systemu odniesienia. Tragedia musi mieć z góry dany przebieg wydarzeń: musi mieć dany punkt wyjścia i dane rozwiązanie. Między tymi dwiema koniecznościami rozgrywa się sprawa bohaterów: należy do nich przyjąć ów system, pogodzić się z nim. W tragedii klasycznej systemem tym jest