Wielkiego Postu. Nie był on ani mały, ani średni, ale Wielki. Dlaczego Wielki? Dla tych, co go rozumieli jako dar, szansę powrotu do wierności, do źródeł powołania - był, jest i będzie Wielki. Będzie taki, jakim widzieliśmy go u Piotra. Myślę też, że był to czas zadumy, skojarzeń, analogii, porównań, osobistego mocowania się widzów i słuchaczy. A jak dziś wygląda moje i twoje "rozliczanie się" z Bogiem? Takie szybkie - na &lt;orig&gt;"łapu capu"&lt;/&gt;? Jaki jest mój i twój stan tych rozliczeń? "Do przodu?" "Do tyłu?" <br>Być może nie wszystkim udało się "do końca" odczytać przesłania tej &lt;orig&gt;sacronoweli&lt;/&gt;. Ja osobiście, na zakończenie tych krótkich notatek