autorskie albumy, nagrania z kręgu muzyki etnicznej oraz jazzową i jazzrockową awangardę. W wielu przypadkach rola Zorna, podobnie jak było z Laswellem, ogranicza się do "ogólnego nadzoru" nad projektem. To co łączy wszystkie jego przedsięwzięcia, to zasada, wedle której utwór muzyczny jest kombinacją tak zwanych bloków dźwięku, czegoś w rodzaju modułów, które można dowolnie ułożyć. Nieprzypadkowo Zorn, przynajmniej do niedawna, uważany był za głównego przedstawiciela postmodernizmu w jazzie.<br><br>Mniejsza o nazwy, bo z pewnością bardziej liczy się tu koncept. Zorn kilkanaście lat temu postanowił zmierzyć się z zamysłem tworzenia muzyki, która najlepiej odzwierciedlałaby specyfikę kultury społeczeństwa informacyjnego. Tyle tylko, że dla