zarazem buntu. Nasuwają się pytania - dlaczego ja? co ja tu robię? No i to przeświadczenie, że nie ma możliwości odwrotu. Ta brama to początek tzw. "przerwy w życiorysie" Ta brama, to również początek nowej szkoły życia, początek nauki przetrwania. Ta brama to przede wszystkim koniec własnej indywidualności. Myślę, że ten moment zapamiętam do końca życia. I pewnie każdy, kto kiedyś był w wojsku przeżywał to samo. Można jednak oderwać się od rzeczywistości wlewając w siebie trochę napojów wyskokowych i wtedy już jest wszystko jedno. Ale to tylko wyjście awaryjne, które nic nie zmieni, a jedynie przyniesie później gigantycznego kaca.<br>Przekroczywszy bramę