zwał się tam po prostu danią, pobierano ustaloną ilość futerek kunich od każdego dymu lub od każdego radła. W XI -XII w. dań była już w państwie Rurykowiczów najważniejszym regularnym świadczeniem ogółu ludności na rzecz księcia, a nad jej poborem w lokalnych okręgach (pogostach) czuwali książęcy urzędnicy. Nim jednak zorganizowano monarszą administrację terytorialną, co na wpół legendarna tradycja latopisarska wiązała z regencją Olgi12, trybuty polityczne można było zbierać tylko tak, jak w Saksonii VIII w.: własnymi siłami wspólnot terytorialno-sąsiedzkich.<br>W obrębie merowińskiego i karolińskiego władztwa trybut polityczny oraz wywodzącą się z niego publiczną daninę spotykamy tylko na wschodzie. Świadczenie to