odległość niemożliwą <br>do przeskoczenia, a oddzielająca go rozpadlina, ciemna otchłań <br>pomiędzy dwoma murami, zbyt głęboka, aby zeskoczyć <br>do niej bez obawy pogruchotania kości.<br><br>Usiadł na brzegu i zwiesił nogi. Patrzał na leżący <br>w dole kraj. Dostrzegł błyszczącą wstęgę <br>rzeki i daleko na równinie ciemne pasma Lasu Jednego Drzewa. <br>Zobaczył też morze sięgające w głąb lądu <br>jęzorem błękitnej zatoki.<br><br> 11<br><br>U podnóża muru, na którym siedział, coś się <br>poruszyło. Skierował tam spojrzenie. Zza narożnika wychyliła <br>się dziewczyna.<br><br> Poznał ją w tej samej chwili. To <br>była ona! Z dłońmi opartymi o mur sunęła wzdłuż <br>rozpadliny, oglądając się i badając drogę przed <br>sobą. Nie