świetle widzimy<br>ich czule objętych.<br>MATKA<br> Księżyc płynął samotny, las szumiał daleki,<br> tego wieczora dziecię ustami drżącemi<br> anioła snów dziecinnych żegnało na wieki...<br>SZARA SPIKERKA Anioła... z francuskim akcentem.<br>SCENA CZWARTA<br>W paryskim salonie HRABINY ORDURANI. Przyjęcie na<br>cześć "męczennicy" KSIENI MIECZYSŁAWSKIEJ. FRANCUZI i POLACY. Gwar sumujący<br>się w kosmopolityczne<br>mruczando. Później ochy! achy! i szlochy.<br>Najpierw cisza. Aktorzy stoją, jak woskowe figury w muzeum Gre!vin. Akord z<br>poloneza Szopena wprawi ich w ruch;<br>potem jeszcze powróci, dwa, trzy razy, nieoczekiwanym<br>refrenem.<br>HRABINA ORDURANI do WĄSATEGO POLAKA,<br>który jej potakuje C'est incroyable! C'est une sainte<br>femme!<br>GŁOSY POLAKÓW<br>III Przez