i klepnął go w plecy: - Pieniążek, mordo jedna.<br> Ten od dłuższego czasu znów siedział za stołem cichutki i w sobie skulony, jakby najmniej miejsca chciał swoją osobą zajmować. - Pieniążek, ten chłopak będzie dyrektorem, ja ci mówię. Ja<br>też będę dyrektorem. Wszyscy będziemy dyrektorami. A ty prezesem. Gdzie idziesz, prezes?<br>Dziennikarz, mrugając mętnymi oczkami, wykonywał pod stołem rękoma i nogami szereg zwolnionych, papkowatych ruchów, obliczonych najwidoczniej na podniesienie się.<br>- Siedź, prezes! Gdzie chcesz iść?<br>- Nigdzie - mruknął Pieniążek. - Przemawiać będę.<br>Święcki odsunął się nieco od stołu wraz z krzesłem i poza plecami majora Wrony zawołał w stronę siedzącego o parę miejsc dalej Pawlickiego