siebie wypatrując ojca. Ale dostrzegłem tylko Teklę biegnącą po pochyłości nasypu.<br><br>Na stacji, na bocznym torze, stał wagon służbowy. Oglądałem go już nieraz, ale teraz miałem odbyć nim pierwszą w życiu podróż. W chwili gdy zbliżaliśmy się do wagonu, wolno podjechał parawóz. Zgrzytnęły zderzaki. Z okienka parowozu wyglądał Gawriła i mrugał do mnie.<br><br>Na peronie zapaliły się latarnie, rzucając blade światło na boczny tor. Przyszli państwo Warżańscy z Wiciuniem i Dziunią. Doktor Warżański, w czesuczowej marynarce i rozpiętym palcie, stał małomówny i sztywny, wsparty na nieodstępnej lasce. Za to pani Alina szczebiotała jak zwykle.<br><br>- Pani Eleonoło, płoszę zabłać tę paczuszkę i