w jawnej sprzeczności z faktem, iż bohater znany już nam jest z poprzednich wierszy jako może i karzełek, ale taki, który wspina się chyżo i ochoczo na kolejne szczeble społecznej drabiny. Utożsamienie się z szarym człowiekiem, z nieszczęsną muchą zaplątaną w wielkiej pajęczynie, jest tu - powtórzmy - uzurpacją. Nie należy do much ten, kto współpracuje z pająkiem.<br> Racjonalizacja trzecia: NIE MA NADZIEI. Inaczej mówiąc: z gnojowiska i tak się nie wydostaniemy, i - co więcej - nikt nas z niego nie wyciągnie. W tok argumentacji włącza się tu dość nieskomplikowana historiozofia: wszelkie ludzkie zamiary - powiada nam bohater - obracają się w swoje przeciwieństwo (por. czterowiersz