zemście? O tym, jak będzie pasła oczy poniewierką bezbronnego stworzenia? <br>Władyś - w odpowiedzi - otrzymał lakoniczną depeszę: "Szczęść Boże". <br>Róża i Adam przyjechali pięć godzin przed ślubem. Nie było czasu na oficjalne wizyty. Tyle że Władyś zdążył chwycić pod rękę narzeczoną i z tiulów, kwiatów, majonezów, uprowadzić ją - ku zgorszeniu ciotek - na chwilę do hotelu, gdzie stanęli rodzice. &lt;page nr=68&gt;<br>Jadwigę w ostatnich tygodniach panieństwa rozpieszczano. Swoją konkietą uczyniła wszystkim przyjemność: stary Żagiełtowski - w dowód zaufania - powierzył jej do korekty dzieło o monetach szwedzkich w Polsce, matka - pani Kasia - podarowała wachlarz romantycznej muzy, litewskie krewne nadsyłały emaliowane brosze, bransolety z granatów, turkusowe kolczyki, stryjciowie prawili