poświęcanie nieproporcjonalnej części budżetu na siły zbrojne, a zwłaszcza nieproporcjonalnie wysokiej części kredytów inwestycyjnych, w tym także zagranicznych, na tak zwaną obronę państwa, albo selekcjonowanie obiektów inwestycyjnych pod kątem tak zwanych postulatów obronnych: Budżet wojskowy Hiszpanii nie jest tak bezsensownie, tak kretyńsko rozdęty, jak budżety Tity i Gomułki, ale jest na pewno za wysoki na potrzeby Hiszpanii. Dzięki pozycji geograficznej Hiszpanii nic jej na razie nie grozi: tylko Ameryka może ją obronić (jak i całą Europę) przed inwazją Sowietów, tylko Francja przed agresywnością Ben Belli. Armia hiszpańska ma znaczenie tylko symboliczne, ewent. jako rezerwa i pomoc dla "Guardia Civil" dla stłumienia ewent