degradacji układów glebowo-roślinnych.<br><br>&lt;tit&gt;7.5.Żyzne buczyny niżowe i górskie (zbiorowiska ze związków Eu-Fagion i Cephalanthero-Fagion)&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;A. Charakterystyka ogólna&lt;/&gt;<br><br> Struktura roślinności. Są to wysokopienne, dość zwarte lasy bukowe z niewielkim udziałem jodły, jaworu i obu gatunków dębu: szypułkowego i bezszypułkowego. Zwarcie krzewów bardzo małe. Runo dość niskie, na ogół wielogatunkowe, niekiedy przeważają w nim geofity wiosenne, wówczas latem dno lasu jest prawie całkowicie pozbawione roślinności. Siedlisko. Siedliskiem żyznych buczyn są gleby brunatne, wytworzone z glin, piasków gliniastych i zwietrzałych skał krzemionkowych oraz ze skał węglanowych. Poziom zalegania wody gruntowej - średni, przeciętnie 80150 cm poniżej powierzchni (w górach wyższy