studenta, usłyszanej na kolejnej sesji ku czci Józefa Piłsudskiego (formalnie biorąc, nazywała się ona oczywiście konferencją naukową). Aby zilustrować rozmiary kultu Marszałka w dwudziestoleciu międzywojennym, ten młody człowiek opowiedział zebranym poważnie i z wiarą, jak to w roku 1935 przeszła granicę polsko-radziecką brygada ochrony pogranicza, aby wziąć udział w nabożeństwie żałobnym ku czci Piłsudskiego.<br>Bzdura oczywista: za cóż brałby pieniądze Korpus Ochrony Pogranicza, gdyby przepuścił do Polski podobną uzbrojoną grupę? Jaki los czekałby jej uczestników po powrocie, dlaczego akurat udział w nabożeństwie komuniści z Armii Czerwonej uznali za najwłaściwszą formę uczczenia pamięci Marszałka i tak dalej? Wszystko to przypomniało mi