tak głęboko?<br>- pyta lekarz. - Spojrzenie, jak widzę, dość trzeźwe.<br>Pamięta pan wczorajszą zabawę? - Pamiętam.<br>- Ładnie z pana strony - powiada Franker. - Jak się dziś czujemy? - Nie najlepiej.<br>Franker udaje, że nie dosłyszał.<br>Podaje pacjentowi rękę, składa noworoczne życzenia.<br>Po wyjściu lekarza Grzegorz znów chowa się przed światem.<br>Kryje głowę między poduszki, naciąga na nie szlafrok i pledy.<br>Nie chce widzieć ani słyszeć.<br>Ucieka w ciszę, mrok i sen.<br>Nic z tego. Nie zdoła uciec od myślenia, pamiętania i wspominania.<br>Jest po prostu znów chory, tak chory, jak pierwszego dnia pobytu w klinice.<br>Odnoszę wrażenie, że Franker jeszcze nie zorientował się w sytuacji