czyli nie zepsuty, wierzący drugiemu człowiekowi.<br> <br>Karol Wójciak "Heródek" (1892-1971)<br>Dobry, szczery, naiwny, cudowną naiwnością dziecka. Od maleńkości pracował u sąsiadów na Babiej Górze, <br>pasąc gęsi, później krowy. Gdy dorósł, gospodarz kupi. mu czarne ubranko do komunii. Przed uroczystością chłopiec znikł, pojawił się w ostatniej chwili, w marynarce zrobił nacięcia nożem i włożył w nie białe kwiaty. Dostał lanie. Pasąc gęsi, a potem krowy, rzeźbił aniołki. Malował je na zielono, czerwono, niebiesko, ustawiał na kamieniach w potoku i tak miał swój ziemski raj. Sypiał w oborach, w drewutni, nie miał niczego, jedynie do sąga drewna przyczepił kolorową reprodukcję Trójcy Świętej