wojsk przeciwnika.<br>Znane jest stwierdzenie, że jednym z głównych atutów obrońcy jest możliwość wyboru i narzucenia przeciwnikowi miejsca stoczenia walki. W rzeczywistości jednak obrońca nie będzie miał pełnej swobody w wyborze rejonu (obszaru), który byłby korzystny tylko dla niego. Najczęściej będzie on zmuszony prowadzić walkę na obszarach (kierunkach) dogodnych dla nacierającego i przez niego wybranych (poza wypadkami, gdy nacierający wybierze trudniejszy dla siebie teren w celu osiągnięcia zaskoczenia).<br>Na podstawie oceny kierunków uderzenia przeciwnika, gdy jedną z zasadniczych determinant będzie teren, powinien zostać ustalany główny wysiłek obrony. Konsekwencją tego powinno być także przyjęcie określonej koncepcji sterowania poczynaniami przeciwnika - stosownie do posiadanych