ufnym.<br>- Dziękuję panu - rzekłem. - Zjawię się o czwartej, nie wcześniej, by panu nie psuć wypoczynku po obiedzie. - Ale też i nie później. Należy oddać list w sekretariacie<br>monsignora Rigaud przed szóstą. Tak by go mógł jeszcze dziś wieczorem przeczytać.<br>- A odpowiedź?<br>- Dadzą ci ją na rękę. Lecz musisz o nią naciskać sekretarza.<br>- Dziękuję - powtórzyłem. - Czy pozwoli pan jednak, że zadam panu teraz parę Pytań?<br>Campilli właśnie, skończywszy, odsuwał lekko od siebie talerz. Wstrzymał tę czynność i, nadal z dłońmi wyciągniętymi, zwrócił się ku mnie. Twarz ustroił w uśmiech, który wydał mi się nieco sztuczny.<br>- Bez wątpienia - rzekł. - Pytaj! Pytaj! A potem