się raczej kamienicą czynszową, z tym że tylko do dyspozycji literatów. To nam się udało zagwarantować w Radzie Miejskiej. Krakowowi pozostali wierni Otwinowscy, Mortkowiczowe, Rybicki, Skoneczny, opuszczone mieszkania zajmowali chętni błąkający się po mieście. Zygmunt, stosownie do uchwał zarządu Oddziału, przydzielał pokoje. Niestety nie wszyscy koledzy pozostawili lokale w stanie nadającym się do natychmiastowego użytku.<br>I z tym była największa bieda, bo pieniędzy na remonty brakowało, a nowi lokatorzy ledwie wiązali koniec z końcem. Nie mieli jednak wyboru, a Zygmunt stawiał sprawy ostro: - Bierzecie albo nie. Jeśli nie, inni wezmą bez szemrania. - Ta groźba zazwyczaj kończyła grymasy i Zygmunt później z zadowoleniem