wyższą reaktywnością niż samotny O2. Tworzeniem kompleksu Al(III) O2 tłumaczono szybsze utlenianie NADH przez źródła anionorodnika ponadtlenkowego w obecności jonów glinu.<br><br>&lt;tit&gt;1.3.3. Nadtlenek wodoru&lt;/&gt;<br><br>Nadtlenek wodoru w stanie czystym jest niebieskawym lepkim płynem, wrzącym w temperaturze 15˙0C, łatwo mieszającym się z wodą, absorbującym światło w zakresie nadfioletu (molowy współczynnik absorpcji: &lt;gap&gt;<br>Nadtlenek wodoru jest związkiem stosunkowo stabilnym, jednak może ulegać dysproporcjonacji, &lt;gap&gt; którą katalizują jony metali ziem przejściowych.<br>Rzut oka na tabelę potencjałów normalnych (tab. 1.3.1) prowadzi do wniosku, że nadtlenek wodoru jest lepszym utleniaczem, natomiast gorszym reduktorem niż anionorodnik ponadtlenkowy. Szybkość jego reakcji jest natomiast ogólnie