odciągnął go na bok i przekonywał, że jest właściwie za wolnością kultury, ale musi postępować zgodnie z instrukcjami, że artyści i tak zawdzięczają mu wiele, gdyż łagodzi nakazy i na niektóre sprawy przymyka oko.<br>Zawsze jednak odnosiłem wrażenie wręcz przeciwne, będąc świadkiem licznych jego przemówień i wydawanych dyspozycji. Był zawsze nadgorliwy i sprzątał kulturę z pełnym samozadowoleniem, że może bezkarnie hulać, jak mu się podoba. Jerzy nie miał złudzeń co do jego charakteru, i ta rozmowa potwierdziła jego opinię o ministrze.<br>Jerzy mieszkał w Krakowie przez pewien czas ze swym przyjacielem, panem Stanisławem Trębaczkiewiczem, bardzo miłym i grzecznym człowiekiem. Podobno był