Typ tekstu: Książka
Autor: Parandowski Jan
Tytuł: Niebo w płomieniach
Rok wydania: 1988
Rok powstania: 1947
dla zapachu. Sama ledwo ugryzła kawałek
kajzerki i zebrała łyżeczką kożuszek, zostawiając swą szklankę nie dopitą. Źle
spała tej nocy, nie mogąc pozbyć się myśli o aeroplanie, który wczoraj z okrutnym
łoskotem przemknął nad jej głową, gdy wychodziła z katedry po nieszporach.
Na mieście mówiono, że to aeroplan rosyjski, że nadleciał od strony Zamarstynowa.
Ktoś opowiadał, że lecąc nad ulicą Św. Mikołaja zapalił reflektory. Najwięcej
jednak zaniepokoiło ją zdanie jakiegoś oficera: "To już nie pierwszy raz. Oni
tędy wciąż przelatują, oglądają, a nam nie wolno strzelać".
- Musi już być o tym w rannych gazetach.
- To głupstwo - odparł radca - dowiem się wszystkiego
dla zapachu. Sama ledwo ugryzła kawałek <br>kajzerki i zebrała łyżeczką kożuszek, zostawiając swą szklankę nie dopitą. Źle <br>spała tej nocy, nie mogąc pozbyć się myśli o aeroplanie, który wczoraj z okrutnym <br>łoskotem przemknął nad jej głową, gdy wychodziła z katedry po nieszporach. <br>Na mieście mówiono, że to aeroplan rosyjski, że nadleciał od strony Zamarstynowa. <br>Ktoś opowiadał, że lecąc nad ulicą Św. Mikołaja zapalił reflektory. Najwięcej <br>jednak zaniepokoiło ją zdanie jakiegoś oficera: "To już nie pierwszy raz. Oni <br>tędy wciąż przelatują, oglądają, a nam nie wolno strzelać".<br> - Musi już być o tym w rannych gazetach.<br> - To głupstwo - odparł radca - dowiem się wszystkiego
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego