tym świecie czterysta dwadzieścia osiem lat. Jestem potomkiem rozbitków, nieszczęsnych istot uwięzionych wśród was po kataklizmie, który wy nazywacie Koniunkcją Sfer. Uchodzę, delikatnie mówiąc, za potwora. Za krwiożercze monstrum. A teraz trafiłem na wiedźmina, który zawodowo para się eliminowaniem takich jak ja. To wszystko. <br> - I wystarczy - Geralt opuścił miecz. - Aż nadto. Znikaj stąd, Emielu Regisie Coś Tam Jakoś Tam. Wynoś się.<br> - To niebywałe - zadrwił Regis. - Pozwolisz mi odejść? Mnie, będącemu zagrożeniem dla ludzi? Wiedźmin powinien wykorzystywać każdą okazję do eliminowania takich zagrożeń. <br> - Zjeżdżaj. Oddal się, i to szybko.<br> - W jak dalekie strony mam się oddalić? - spytał wolno Regis. - W końcu jesteś