nastawienie, że ograniczanie pokarmów jest nieodłącznym elementem przygotowań do zawodów. Takie przekonanie jest bardzo niebezpieczne, zwłaszcza jeśli chodzi o juniorów. Dowodem na to jest przypadek mojej wspinającej się koleżanki, która w wieku 13 lat zachorowała na anoreksję. Jej stan jest w tej chwili bardzo poważny. Nie może być tak, że najadasz się przez całe życie, a kiedy zbliżają się zawody, to przez 2 tygodnie nie jesz prawie nic. Takie podejście powoduje, że po zawodach jesteś tak wygłodzony, że prawie padasz. Żeby to odrobić, organizm wchłania ogromne ilości i tyjesz. To chore. Rozwiązaniem zachodnioeuropejskim jest zachowanie równowagi - Francuzi nie stosują żadnych reżimów