Typ tekstu: Książka
Autor: Barańczak Stanisław
Tytuł: Poezja i duch uogólnienia
Rok wydania: 1996
Lata powstania: 1970-1996
in. w owych natrętnych trzykropkach (a także w doborze słownictwa itp.), zostało całkowicie wyeliminowane. Bo to, co mieliśmy przed oczami, przypomina trochę postępowanie owych opowiadaczy anegdot, którzy uprzedzają "Uwaga, teraz będzie pointa" i oczywiście kładą dowcip.
Bardzo podobne podłoże ma zjawisko nadużywania innego znaku: cudzysłowu. Dziennikarz jest tak ostrożny, że najchętniej wziąłby w cudzysłów wszystko: zwłaszcza, gdy wypowiada się mniej anonimowo, niż to najczęściej w gazecie bywa. Istnieje pewna prawidłowość, którą można by, sądzę, potwierdzić badaniami statystycznymi: cudzysłowów w tekście dziennikarskim jest tym więcej, im bardziej ów tekst jest związany z konkretnym autorem. Najmniej więc ich będzie w anonimowym komunikacie PAP
in. w owych natrętnych trzykropkach (a także w doborze słownictwa itp.), zostało całkowicie wyeliminowane. Bo to, co mieliśmy przed oczami, przypomina trochę postępowanie owych opowiadaczy anegdot, którzy uprzedzają "Uwaga, teraz będzie pointa" i oczywiście kładą dowcip.<br> Bardzo podobne podłoże ma zjawisko nadużywania innego znaku: cudzysłowu. Dziennikarz jest tak ostrożny, że najchętniej wziąłby w cudzysłów wszystko: zwłaszcza, gdy wypowiada się mniej anonimowo, niż to najczęściej w gazecie bywa. Istnieje pewna prawidłowość, którą można by, sądzę, potwierdzić badaniami statystycznymi: cudzysłowów w tekście dziennikarskim jest tym więcej, im bardziej ów tekst jest związany z konkretnym autorem. Najmniej więc ich będzie w anonimowym komunikacie PAP
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego