kartotek: nazw miejscowości, organizacji, druków ulotnych i pseudonimów.<br>Karty wypełniano w zasadzie w trzech egzemplarzach. Pierwszy z nich pozostawał w placówce wypełniającej, drugi otrzymywał urząd BdS w Krakowie, a trzeci - RSHA. Teoretycznie pozwalało to na dysponowanie sporą ilością informacji z dużego obszaru. W praktyce miewano trudności z utrzymaniem kartoteki w należytym porządku. &lt;page nr=31&gt; Kłopoty takie wystąpiły w krakowskim urzędzie BdS.<br>Pewnym ułatwieniem w pracy kartotek miało być zastosowanie kart różnych kolorów, dla odróżnienia kategorii spraw i narodowości zainteresowanych. Do głównych źródeł informacji zaliczano następnie zeznania osób przesłuchiwanych. Przy masowych aresztowaniach i prowadzonych brutalnie dochodzeniach liczba zeznań zawierających istotne informacje, przede wszystkim personalne