do pomocy Stefana, który wprawdzie nic nie rozumiał, ale zgodnie z poleceniem zajął ożywioną rozmową strażnika w wejściu, naczelny inżynier najzwyczajniej w świecie ukradł z Instytutu Kartografii trzy arkusze starego astralonu.<br>Zdenerwowany mnożącymi się trudnościami i przeszkodami zespół porzucił zajęcia służbowe niemal całkowicie, poświęcając inwentaryzację na korzyść przedstawienia, żeby nie narażać się przewodniczącemu Rady Narodowej. Zamek leżał odłogiem. Pomiary posuwały się w żółwim tempie, a za to na okolicznych łąkach, drogach i pagórkach rozbrzmiewały wzniosłe słowa wstrząsającego dramatu arystokratki i proletariusza. Dzień lokalnego wielkiego święta wreszcie nadszedł. Przystosowany do potrzeb sztuki rynek robił imponujące wrażenie, w czynie społecznym uszyte stroje były