i ze starodawnymi kultami religijnymi. Niektórymi z tych fragmentów warto zająć się nieco dokładniej, by wykazać, w jakim stopniu słuszna jest teza o dawności tych podań ludowych.<br>Przede wszystkim więc drażliwa sprawa oddania Sary do haremów królewskich. Nie wolno zapominać, że stało się to w pierwszej połowie drugiego tysiąclecia przed naszą erą, w epoce, kiedy plemiona koczownicze żyły w warunkach bardzo prymitywnego ustroju społecznego, kiedy mężczyźni poczytywali kobietę za własność, którą wolno było rozporządzać jak każdą inną własnością. Nawet kilka wieków później Jahwe ostrzega króla Dawida, iż za karę odbierze mu żonę i odda sąsiadowi. Wobec tego łatwo zrozumieć, dlaczego Sara tak