w wyraźnej opozycji stoją tu przede wszystkim wszelkie próby poszukiwania "powszechniaków kulturowych", czyli zjawisk należących do porządku kultury, a występujących we wszystkich społeczeństwach (próby takie podejmował np. G. Murdock).<br>W przypadku stwierdzenie cech opozycyjnych przeciwstawiających kulturę naturze jest tylko wyjściowym zabiegiem analitycznym, pewną klasyfikacją logiczną. Pozwala określić to, co jest naturalne i to, co jest kulturalne, nie pozwala natomiast na uchwycenie samego momentu przejścia od jednego porządku do drugiego; momentu pojawienia się kultury. &lt;page nr=50&gt; Ale już z samego określenia istoty zjawisk kulturalnych wynika, że kultura - w przeciwieństwie do natury, która tłumaczy sama przez się, przez swoje własne prawa - aby być zrozumiała wymaga