symbolicznie, mógł używać do opisu świata (np. stosunków między grupami społecznymi) tylko tych kategorii symbolicznych, które mógł sobie wytworzyć. &lt;page nr=57&gt; Najłatwiejsze było stosowanie terminów wziętych z natury. W ten sposób abstrakcyjne zależności między zjawiskami natury wyzyskano do opisu zjawisk społecznych. Stąd właśnie wzięła się cała Lévi-Straussowska teoria totemizmu, klasyfikacji i nazewnictwa myśli nieoswojonej.<br>Wydaje się jednak przy tym, że w procesie tłumaczenia przez Lévi-Straussa zjawisk kulturowych zjawiskami naturalnymi dokonuje się bardzo istotne przesunięcie. Opozycja: natura - kultura zaciera się i staje się w istocie opozycją: nieświadomy - świadomy. Wszystkie kulturowe twory człowieka są tłumaczone przez prawa strukturalne jego umysłu działającego na poziomie