rozpadzie bloku wschodniego El Comandante en Jefe nie miał innego sposobu na finansowanie swoich rządów niż ściągnięcie dolarowych zaskórniaków od własnych obywateli. Główny strumień to pomoc z Florydy, gdzie żyje ok. 2 mln emigrantów z Kuby (na każdego przypada nieco ponad pięciu pozostających na wyspie). W rządowej telewizji i radiu nazywa się ich wprawdzie "mafią z Miami", ale w praktyce stosowana jest łacińska maksyma <foreign>pecunia non olet</>. Ci, którzy nie mogli dolarów otrzymywać z zagranicy, musieli uzyskać możliwość ich zarabiania. Rząd otworzył wąską furtkę dla prywatnej przedsiębiorczości. Przede wszystkim rodzi się jednak "kapitalizm państwowy", z zakulisowym uwłaszczaniem nomenklatury, choć ostentacja bywa