się w czoło, cmokając: "Uj, Landsberg! A myszuge! Polski hrabia!" Czy przeczuwali, że w zawierusze wojennej "polski hrabia" zgubi się w Rio de Janeiro, gdzie ledwo, ledwo wiązać będzie koniec z końcem i zaproszony do tamtejszego barona Landsberga, spokrewnionego z nim przez pradziada Calahorrę, zwieje ze wstydem, żeby ukryć swoją nędzę? <br>Ale nie, nic jeszcze wtedy nie było wiadomo. Orzechy w ogrodzie ciotki Jadwigi okrywały spokojnym cieniem leniwe psy, Dianę i Dandy, którym wolno było wylegiwać się na trawnikach i wchodzić na pańskie salony. I ja byłam nie lepsza niż Lejbuś - bałam się tych psów panicznie, bo rzucił się kiedyś na