To prawda.<br> Ale gonimy w piętkę, mistrzu, odkąd zaczęliśmy traktować się z<br>namaszczeniem...<br> Chciałem mu to powiedzieć, ale już nie miałem sił.<br> - Wiesz, odprowadź mnie do łóżka - poprosiłem.<br> - Więc jednak... namyśliłeś się! - powiedział i wziął mnie<br>troskliwie pod ramię.<br> Chciałem iść tak, aby nikt mojej słabości nie zauważył, lecz<br>człapałem nędznie u jego boku.<br> Markiz był niższy ode mnie i wcale nie taki silny, wprawdzie miał<br>za sobą niewiele dłuższy tu pobyt, a szybciej wygrzebywał się ze<br>swojej choroby, lecz pod względem fizycznym dała mu się we znaki, choć jadł <br>z nieposkromionym apetytem.<br> Los go nauczył nie marnować ani okruszyny.<br> Tymczasem