zdradzać swoich zwyczajów. Początkowo pozwalali mi być 5 czy 10 minut, a potem do widzenia. A przecież najciekawsze zdjęcia powstają dopiero po wielu godzinach, wtedy kiedy ludzie już przyzwyczajają się do mojej obecności. - tłumaczy Tomaszewski - Najmniej byłem ciekawy enklaw cygańskich. A oni, kiedy zorientowali się, że interesuje mnie coś więcej niż sfotografowanie biegających dzieci, pozwalali mi zostać.<br><br>Kolorowe spódnice<br><br>Tomaszewskiemu udało się niemożliwe - uzyskanie przyzwolenia poszczególnych społeczności na swoją pracę. Mówi, że zawdzięcza to ciekawości świata i cierpliwości. - Jest we mnie całkowity brak agresji, nawet wtedy gdy jestem atakowany. Z paru miejsc musiałem wyjść, bo było niebezpiecznie. Były to jednak sporadyczne