tym "Niskie Łąki" istnieją na antypodach taniej, nieudolnej publicystyki. Od strony warsztatowej powieść ta jest zrobiona wręcz perfekcyjnie. Wystarczy przyjrzeć się idealnej symetrii motywów (m.in. woda, ogień, klucze) i wątków, dużemu zróżnicowaniu technik narracyjnych, sposobom wprowadzania tzw. cytatów z rzeczywistości (rozmowa telefoniczna, audycja radiowa i wiele innych). Oznacza to ni mniej, ni więcej, że z bardzo ważnym, a już na pewno z niezwykle błyskotliwym debiutem powieściowym mamy tu do czynienia. Takie książki jak "Niskie Łąki" Piotra Siemiona nie pojawiają się codziennie.<br><br>Piotr Siemion: Niskie Łąki. W.A.B. Warszawa 2000&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art"&gt;<br>&lt;tit&gt;Licz się ze słowami&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Mały poradnik komórkowca: porównujemy taryfy&lt;/&gt;<br><br>&lt;intro&gt;Dla większości Polaków kupienie