miałem odruch nie tyle wzniesienia karzącej ręki nad zbrodniarzami świadomie i w zamierzony sposób dopuszczającymi do czynu, lecz odruch jęku: nieszczęśni ludzie tyle się wycierpieli, po tylu więzieniach w imię idei siedzieli, nieraz byli na krawędzi zniszczenia przez zawiłą historię ruchu komunistycznego - i osiągnęli rezultat taki, że dziś nikt ich nie docenia. Byli mniejszością walczącą - są mniejszością opluwaną. Rycerze fałszywej drogi? W jednym zakresie na pewno fałszywej: chcieli budować socjalizm bez ludzi. Socjalizm nie może być budowany bez ludzi. Jeśli chce się go budować "&lt;foreign&gt;par force&lt;/foreign&gt;", staje się wobec kwadratury koła. Oni na niej zęby połamali.<br> Pojawienie &lt;page nr=75&gt; się recenzji Kazimierza Koźniewskiego z