by się odważył publicznie powiedzieć "dosyć!".<br>Dlaczego? Leszek Miller, uznawany za najgorszego premiera III RP, jest zarazem świetnym politykiem partyjnym. Metodą kija i marchewki uczynił z SLD karne ugrupowanie. Pomagają mu w tym jego zausznicy, którzy źle o szefie mówili do niedawna tylko w czterech ścianach. Ta konstrukcja ma jednak niebezpieczną cechę: wymaga stałych sukcesów.<br>Dziś należą one do przeszłości. SLD z 12-13-procentowym poparciem jest dopiero trzecią partią w Polsce. Gdyby nie ułomność demokracji, która pozwala rządzić do końca kadencji ugrupowaniom tracącym wpływy, Miller przeszedłby już do historii. Czy tak będzie, zależy od posłów Sojuszu. Jedynie oni są władni