ze sobą, wiesz gdzie. Grosze! - zdenerwował się <br>krzykliwie aksamitny zwykle Kaziu. - "Ziarnko do ziarnka", <br>nie wiesz czasem, kto gada tak sto czterdzieści osiem razy na <br>dzień?<br>- Cicho, do cholery! - podniósł głos Pinokio. - Paluch, <br>gadaj, jak było. Dokładnie. Przyjaciel chce wiedzieć.<br>Ale Paluch nie wiedział, jak było. A już na pewno niedokładnie. <br>Wziął. Podpisał. Włożył do kieszeni... nie, <br>za podszewkę kurtki. Rozpruła się, schował w dziurę <br>całe trzydzieści złotych i przypiął agrafką.<br>- A nie broszką? - zakpił Listonosz.<br>- Czym? - nie dosłyszał Paluch.<br>- Agrafką, Paluch - podpowiedział Rylec. - Gadaj <br>dalej.<br>- No. Ale potem schowałem.<br>- Już schowałeś - westchnął od drzwi <br>Adam.<br>- Ale teraz lepiej. W poduszkę