datowania metodami paleontologicznymi osadów pokrywających skorupę oceaniczną. Są one zawsze nieco młodsze od lawy, a ich grubość wzrasta w kierunku rowów oceanicznych. W ich pobliżu bezpośrednio na bazalcie leżą najstarsze skały osadowe w oceanach. Okazało się, że powstały dopiero w erze mezozoicznej. Dna oceanów są więc stosunkowo młode i wbrew niegdysiejszym nadziejom nie znajdziemy w nich dokumentacji dziejów życia poprzedzającej to, co występuje w skorupie kontynentalnej.<br>Od tych czasów zgromadzono masę danych, które okazały się niesprzeczne z koncepcją konwekcyjnej natury dryftu kontynentalnego. Okazało się przy tym, że poszczególne fragmenty skorupy oceanicznej zachowują się jak sztywne płyty przesuwające się nawzajem w stosunku