w myślach dopowiadam: &lt;orig&gt;kiki, kuku, pu, pipi, pib-pib-pib&lt;/&gt; - i poszła dalej... Już mam tak zakodowane, że ona w ten sposób idzie.<br>Moi starzy chyba się bardzo denerwowali na to siedzenie w domu &lt;name type="person"&gt;Łaszkiewiczów&lt;/&gt;.<br>&lt;q&gt;- Gdzie znowu idziesz?<br>- Idziemy się uczyć.&lt;/&gt;<br>A myśmy mieli najgorsze stopnie: &lt;name type="person"&gt;Łaszkiewicze&lt;/&gt;, ja i jeszcze niejaki &lt;name type="person"&gt;Rudowski&lt;/&gt; z naszej paczki. Teraz też nie wiem, co porabia &lt;name type="person"&gt;Rudowski&lt;/&gt;. Ale jak tylko coś się działo w szkole, to było od razu:<br>&lt;q&gt;- &lt;name type="person"&gt;Owsiak&lt;/&gt;, &lt;name type="person"&gt;Łaszkiewicze&lt;/&gt;, &lt;name type="person"&gt;Rudowski&lt;/&gt; do pani dyrektor!&lt;/&gt;<br>Bez względu na to, czy byliśmy tego dnia w szkole czy nie, to od razu był taki wskazujący palec.<br>Z &lt;name type="person"&gt;Robertem