nią, najwyżej w stumetrowym oddaleniu ciemniał sad jej dziadka.<br> Poza tym między nami, po prawej stronie ścieżki, był staw, a raczej ustałe rozlewisko, jakie pozostało po niedawnej powodzi.<br> Rozlewisko nie było głębokie.<br> Ale jego ilaste dno czerniało, jakby było wyłożone dębowymi klepkami.<br> Słońce, przechylające się na lewą stronę ogrodów i niemal znikające w białych i czerwonych koniczynach, w lucernach i w mateuszce, odbijało się od ilastego dna, oświetlając idącą w moją stronę sołtysównę, przypominającą światło drobnej wikliny.<br> W stawie kilku chłopców z sąsiednich domów pławiło konie.<br> Dwóch czy trzech ich rówieśników, rozebranych do naga, skakało z podwyższonego brzegu do niemal czarnej